Sultan V. Murad’ın Garip Kızı Fehime Sultan

Sultan V. Murad’ın Meyl-i Servet Kadın’dan dünyaya gelen kızıdır. 2 Ağustos 1875 tarihinde Dolmabahçe Sarayı’nda doğmuştur. Henüz 2 yaşını idrak ediyorken babası Sultan Murad’ın tahttan inmek mecburiyetinde kalmasıyla tüm aile efradıyla birlikte Dolmabahçe Sarayı’ndan Çırağan Sarayı’na götürülmüştür. Kız kardeşi Hatice Sultan ile beraber iyi bir eğitim almış, bilgi ve irfanını artırmıştır.

Özellikle babası Murad Han, yetişmesi için gereken desteği ve ihtimamı göstermiştir. Musikiye alakası oldukça yüksektir, özel dersler almıştır. Nota yazmada, piyano çalmada ve besteler yapmada kendisini oldukça ilerletmiştir. Fransızcasını geliştirmeyi de ihmal etmemiştir.

Fehime Sultan’ın izdivacı, tıpkı kardeşi Hatice Sultan’da olduğu gibi, diğer hanım sultanlara nazaran biraz gecikmiştir. Zuhur eden büyük olaylar, kanlı hadiseler ve üç padişah değişimi, hanım sultanların evlenme süreçlerini uzatmıştır. Bu yüzden Fehime Sultan’ın dünya evine girmesi, 1901 yılına sarkmıştır. II. Abdülhamid Han, evlenmek için kendisine başvuran ağır başlı ve saf yürekli yeğeni Fehime’ye eş olarak mülkiyeyi bitirmiş Posta-Telgraf Nezareti İdare Meclisi Azası Hafız Ahmed Tevfik Bey’in oğlu mabeyn şifre kâtiplerinden Ali Galip Bey’i münasip görmüştür.

Düğün merasimi 12 Eylül 1901’de, Padişah’ın himayesinde Yıldız Sarayı’nda tertiplenmiştir. Ablası Hatice Sultan ile aynı gün evlenmiştir. Kocası Galip Bey’e, düğünün ardından vezir rütbesi verilmiş ve 1906’da da Şura-yı Devlet Azası tayin edilmiştir. Fehime Sultan’ın, bu evlilikten çocuğu olmamıştır.

Ablası Hatice Sultan ile gezinti yerlerinde dolaşırken subaylıktan ayrılmış, evli ve iki çocuk sahibi eski Yüzbaşı Mahmud Behçet Bey’i tanımış ve gönlünü ona kaptırmıştır. 1911 başlarında Galip Paşa’dan ayrılarak Mahmud Bey’le ikinci izdivacını gerçekleştirmiştir. Lakin Sultan Abdülhamid bu izdivacı tanımamış, damat da “damad-ı hazret-i şehriyarî” olamamıştır. Cumhuriyet’in ilan edileceği tarihe kadar Mahmud Bey’le Ortaköy’deki sarayında yaşamıştır.

Fehime Sultan, ablası Hatice Sultan kadar güzel değildi. Fakat daha kültürlü ve birikimliydi. Neşeli, eğlenceli ve hassas bir mizaca sahipti. Müziğe ve edebiyata ziyadesiyle meraklıydı. Ablasıyla müşterek olarak amcaları Sultan Abdülhamid için bir marş bestelemişlerdir. Marş, saray tiyatrosunda da çalınmış ve beğenilmiştir.

Ateşkes döneminde (1918-1922) İstanbul’daki yabancı diplomatlar ve gazetecilerin eşlerini sık sık konağına davet etmiş; hatta bundan dolayı töhmet altında kalmıştır. Hâlbuki Fehime Sultan, bunlardan topladığı istihbaratı Osmanlı makamlarına bildirdiği gibi, akrabası olan subaylar aracılığıyla Ankara Hükûmeti’ne de iletmiştir. Dolayısıyla Anadolu’daki Milli Mücadele Hareketi’ni desteklemiştir.

Mart 1924’te hanedan yurt dışına çıkmaya mecbur bırakılınca kocasıyla beraber önce Viyana’ya sonra da Fransa’nın Nis şehrine gitmiştir. Maalesef Osmanoğullarının pek çok üyesi gibi Fehime Sultan da gurbette olağanüstü zorluklara göğüs germiş ve hayatını sürdürmek için büyük güçlüklerle karşılaşmıştır. Bu arada kocası Mahmud Bey, kendisini terk etmiştir.

Fehime Sultan’ın İstanbul’dan ayrılmadan 3 gün önce yok pahasına sattığı tüm mal mülk ve eşyanın parasını dükkân açma bahanesiyle elinden aldıktan sonra ortadan kaybolmuştur. Beş parasız ve bir başına yad ellerde kalan Fehime Sultan, karnını doyurup günlük nafakasını temin etmekte bile zorlanmıştır.

Yanındaki Habeşî hizmetkârı Müyesser’in sokaklarda dilenip topladığı 5-10 frankla hayatını idame ettirebilmiştir. Böylesi dayanılmaz açlık, sefalet ve acılar içerinde yüzerken 15 Eylül 1929 tarihinde, 54 yaşındayken, Nis’te çileli hayata gözlerini kapamıştır. Veremden öldüğü ileri sürülmektedir. Na’şı sonradan yeğeni Osman Fuad Efendi tarafından Şam’daki Sultan Selim Camii haziresine nakledilmiştir. Mahmud Bey ile evliliğinden de çocuğu olmamıştır.