KOYMA BENİ, BANA YÂ RAB!..
Bir “emanet” aldım cana; Koyma beni, bana yâ Rab!.. Şu aczimle geldim Sana; Koyma beni, bana yâ Rab!.. Derin akar, aşk ırmağım; ‘Tevhit’ diyor nur kaynağım!.. Başın eğmiş, ham başağım; Koyma beni, bana yâ Rab!.. Nefes verdin yoktan, vara; Böyle yandım bir esrâra!.. Düştüm, özge bir diyara; Koyma beni, bana yâ Rab!.. Ma’rifet mi saf ilhamım? “İrfan” okur her kelâmım!.. Bu kaçıncı nefs kıyâmım? Koyma beni, bana yâ Rab!.. “Vuslât” dedim, arttı melâl; Cân, Sen’indir a Zü’l-Celâl!.. Cümle vara oldum icmâl; Koyma beni, bana yâ Rab!.. Tâ Elest’ten “kuldur” adım; “Hikmet” söyler isti’dâdım!.. Sen’siz değil bu feryadım; Koyma beni, bana yâ Rab!..
Rıfat ARAZ
YazarÂşıkların devrânına Girmek için Hû diyelim Sâdıkların divânına Varmak için Hû diyelim Tevhittir kalbin cilâsı Âlemi kaplar ziyâsı Maksûdumuz Hak rızâsı Ermek için Hû diy...
Yazar: Mahmut NACAR
Yâ Rab Sen’den lütuf, himmet; “Sen’i” ister, bu can Sen’i!.. Ne mal, ne mülk, ne bir şöhret; “Sen’i” ister, bu can Sen’i!.. Tecellî kıl, bu aşk Sen’in. Gönlüm oldu sır mahzenin!.. Dö...
Yazar: Rıfat ARAZ
Yâ Resûl, yâ Nebî, ravzâna geldim; “Dost” ile ne hoştur, halvetin Sen’in!.. Kesrette yol açtın, vahdeti buldum; Sevr ile yayıldı, hicretin Sen’in!.. Sen; a Fahr-i Âlem, a tevhîd “Gül”ü; Vahiyde...
Yazar: Rıfat ARAZ
Zaman güle dönüp cana değende; Gülün gül nefesi kana değende; Hilâl¸ iki büklüm başın eğende; Bu aşk¸ aşk derdimi cana götürür! .. Karan böyle karmış varlık harcımı. ...
Yazar: Rıfat ARAZ