Bir Kardeş Gibi

Aynı anne babadan doğduğumuz, birlikte büyüdüğümüz, sevinçleri, acıları, üzüntüleri paylaştığımız, oyun arkadaşı olduğumuz kardeşlerimiz en kıymetli varlıklarımız…  Onlar için hiçbir fedakârlıktan kaçmaz, dünyayı karşımıza alırız. Günlük hayatta kullandığımız “Kardeş payı”, “Kardeş şehir”, “Kardeş ülke”, “Kardeş okul”, “Seni kardeşim gibi görüyorum.”, “Bundan böyle beni kardeşin say.” gibi onlarca söz ve deyim kardeşliğin ne kadar önemli ve değerli olduğunu gösterir.  Bir de aynı ailede büyümesek de sonradan hayatımıza giren bize yol gösteren, sevinçlerimizi, üzüntülerimizi, sıkıntılarımızı paylaşan kardeş olan dostlarımız vardır.

Çok satan bir gazetenin kültür sanat yönetmeniydi Olcay Bey. İyi bir gazeteci, yazar ve şairdi. Yayınlanmış şiir ve öykü kitapları beni çok etkilemişti.

İş hayatına atılmış ve çalışmaya başlamıştım. Mizah ve edebiyat dergilerine öyküler yazma tutkumu hiç bırakmamıştım. Cumartesi günleri Cağaloğlu’na gidiyor, gazetedeki ofisinde Olcay Bey’e haftalık yazımı veriyordum. Dergi ve yazılı kâğıtların bulunduğu masasındaki vazoda mevsimine göre gül ve çiçekler olurdu. Bu çiçekler onun ince kişiliğini yansıtırdı. Bir çay söyler, ben çayımı içerken bir önceki yazımın telif ücretini zarf içinde getirirdi.  Yazılarımı çok beğendiğini söyler, yazmayı hiç bırakmamam gerektiğini söylerdi. Beni çok severdi ve bunu sık sık ifade ederdi. Ben de onu bir kardeş gibi sever, sohbetine doyamaz, düşünce ve duygularından etkilenirdim.

Olcay Beyl’e görüşmelerimiz; kitap, sanat, edebiyat, şiir, sinema, günlük hayat üzerine sohbetlerimiz yıllar boyu sürdü. Ne düşündüğümü, o günkü ruh hâlimi anlar, konuşmasını ona göre yönlendirir, beni rahatlatır, duygularımı paylaşırdı.

Sonraki yıllarda ilk kitabımı hazırladığımda hiç teklifsiz önsözünü yazarak redakte etti. Bana da yıllar boyu saklayacağım hatıra bıraktı. Kitap basıldığında sevincime ortak oldu.

Vakti son derece değerli olan dostum her gittiğimde benimle ilgilenir, gönlümü alırdı. Onu davet edip ağırlamak istediğimde “Vakit bulduğum bir vakit gelirim.” derdi ama gelemedi.

Bir gün olsun olumsuz davranışını görmediğim, her daim yapıcı, yaratıcı, yardımsever, “Gerçek bir kardeş gibi.” dediğim dostum ne yazık ki genç yaşta bu dünyadan göçtü. Geriye yapıcı sohbetleri, beyefendi kişiliği, şiirleri, öyküleri ve bana gösterdiği kardeşliği kaldı.