Bahar ve Çiçekler

Bahar geldi.

Etraf yemyeşil oldu. 

Ağaçlar yemyeşil elbiseler gidi.

Sanki çimenler yeşil halıdır. Bu yeşil halıyı çiçekler o kadar güzel nakışlıyor ki…

Çocuklar çimenler üzerinde yuvarlanmaktan nasıl da zevk alıyorlar. Çimenlere belenerek nasıl da coşuyorlar.

Kuşlar da coşkun coşkun ötüyorlar.

Kelebekler nazlı nazlı uçuyorlar.

Baharda çiçekler değişik değişik güzellikler ortaya koyarlar.

Kardelenler uzun süre kar altında kaldıktan sonra ortaya çıkıp kendilerini gösteriyorlar.

Onların yanı sıra çiğdemler de arzı endam ediyorlar. Çiğdemlerin sarı renkleri etrafı ışıl ışıl ediyor.

Menekşenin boynu büküktür. Yüzünden hüzün okunur. Onun hüznü âdeta ciğer deliyor.

Sümbülün çiçekleri hep perişan görünür. İnsanın karmakarışık saçlarına benzer. Kokusu çok derinlerden gelir. Çok derinlere gider.

Lâlenin muhteşem, azametli bir duruşu vardır. Kırmızı rengiyle sanki fermanlar yazmaktadır.

Gelincik ve papatyalar kırları çok güzel bezerler. Bunlar sanki muhteşem ikildirler. Onların güzellikleri bakanları hayran eder.

Süsen, nergis, karanfil güzelliklerini öylesine ortaya koyarlar ki seyrine doyum olmaz.

Leylak, yasemin, zambak da ortalığı türlü renklere boğan çiçeklerdir.

Kekik, fesleğen ve reyhan gibi çiçekler gösterişli çiçekler değildir. Ama onların kokuları çok hoştur. Ne kadar koklanırsa koklansın doyum olmaz.

Çiçek denince ilk akla gelen muhakkak güldür.

Kırmızı güller derin sırlıdır.

Mahmur görünüşleriyle insanların sanki yüreklerini kanatmaktadır. Hele yanağına çiğler düşünce çok duygulandırıcı bir manzara ortaya çıkarmaktadırlar. Gül bu görünüşüyle bülbülün kalbini hançerlemektedir. Dalındaki bülbüle âh ü zâr ettirmektedir.

Her çiçeğin ayrı bir güzellik ve kokusu vardır.

Bahar ve çiçekler bu güzellikleriyle şiirimizde, müziğimizde, halk edebiyatımızda, tasavvuf müziğimizde yerlerini almıştır.

Şunlar sadece birkaç örnektir.

Bahar geldi gül açtı

Bülbül yuvadan uçu

*

Al baharlı mavi dağlar

Yârim gurbet elde ağlar

*

Lale sümbül dizi dizi

Nasıl da coşturur bizi

Halk şiirinde de şöyle bir dörtlük vardır:

Kardelen, menekşe, çiğdem, sümbülün

Süsen, nergis, lâle ve karanfilin

Kekik, reyhan, gelincik, gülün

Her türlü çiçeğin duruşu başka

Müziğimizde yer alan çiçeklerden bazıları şöyledir:

Gül budanmış dal dal olmuş

Menekşesi yol yol olmuş

*

Gül menekşeye karışmış

Küskün olanlar barışmış

*

Bahar geldi gül açtı

Bülbül yuvadan uçtu

Tasavvuf müziği alanında da en başta gelen örneklerden ikisi şöyledir:

Sen olasın dilin sözü

Yâdında gece gündüzü

Senden gayra bakan gözü

Gülüm nidem, nidem nidem…

*

Güller sümbüller, öter bülbüller

Yanık gönüller, Mevlâ’yı özler

Bahar ve çiçekler bu güzellikleriyle Allah’ın Latif isminden ışıltılar yaymaktadır.