Şiir: Gül Çocuk
Sen gökyüzü çiz çocuk!
Bembeyaz bulutları
Nazlı uçurtmaları
Balonlarla birlikte
Uçan kuşları...
Sen güneşi çiz çocuk!
Doğsun tepelerin ardından
Yol alsın doğudan batıya
Yusyuvarlak sapsarı
Sen geceyi çiz çocuk!
Korkusuz dolunayı
Etrafına konduruver
Yoldaşı yıldızları
Sen dünyanı çiz çocuk!
Masmavi yemyeşil
Çağlasın ırmakları
Dallansın ağaçları
Şen olsun dağı taşı
Sen insanları çiz çocuk!
El ele, yan yana
Güle oynaya...
Karşılasınlar yarınları
Sen seni çiz çocuk!
Gülsün yüzün
Sen gülersen bahar gelir
Çiçekler açar
Belki bende kovalarım
Gönlümdeki kışı
Gül çocuk.
Emine Yılmaz DERECİ
YazarRamazan ayında bin bir bereketDuadır verene iftar yemeğiAkşam ezanına başlar hareketŞifadır verene iftar yemeğiMisafirler doyar, güler yüzümüzAllah'a çok şükür olur sözümüzİyilikte yarış bizim özümüzS...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Köy evinin kileri oldukça büyük olmasına rağmen içi tıkış tıkıştı. Bir köşeye un çuvalları, yağ tenekeleri, bir köşeye pirinç, şeker, tuz paketleri dizilmişti. Kilerin duvarındaki raflarda tencereler,...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Kar taneleri dört bir yanı beyaza boyuyordu. Kara kış yüzünü açıktan açığa göstermeye başlamıştı. Etrafta büyük bir sessizlik vardı. İki kuş gün boyu yiyecek aramışlar fakat bulamamışlardı. Bir evin s...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Bilge Leylek yuvasından etrafı seyrediyordu. Köyün içinden koşa koşa giden çocuğa baktı. Çocuk hem koşuyor hem de coşkuyla bağırıyordu;- Yaşasın İstanbul’a gidiyorum, duyun ağaçlar, duyun kuşlar, duyu...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ