Küçük Astronot
Kardeşimle ilgi alanlarımızın aynı olduğunu düşünürdüm ta ki o güne kadar. Onu bir gece yarısı balkonda yıldızları seyrederken buldum. Gözleri ışıl ışıldı. Neşeyle gökyüzüne doğru el salladığını görünce şaşırdım. Fısıltıyla sordum;
- Enes ne yapıyorsun?
- Sen ne zaman geldin?
- Şimdi geldim. Kime el salladın?
- Uzaydaki çocuklara. Uzayda hayat var mı yok mu bilinmiyor ama ben uzak gezegenlerde hayat olduğunu düşünüyorum. Sence uzayda hayat var mı?
Bu sözler daha da şaşırtmıştı beni.
- Olabilir. Son zamanlarda uzay hakkında birçok araştırmalar yapılıyor. Yeni yeni dünyaya benzeyen gezegenler keşfediliyor. Bunları duymak heyecanlandırıyor insanları. Mars gezegeninde su bulunduğunu duydun mu?
- Duydum. Bazen hayalimde astronot olup, gezegenleri, yıldızları dolaşıyorum. Kuyruklu yıldızlarla kovalamaca oynuyorum.
- Kardeşim Enes astronot olmuş, ne güzel.
- Evet. Astronot Enes Ay’da. Küçük astronot güneşte.
- Ne, güneşte mi?
- Şaka abla ya! Güneşin yanına yaklaşmayı kim ister? Biliyor musun güneş o kadar büyükmüş ki içine bir milyondan fazla gezegen sığarmış. Bir de ortalama büyüklüğe sahip bir yıldızmış. Gökyüzünde sarı bir top gibi görünüyor. O kadar büyük olduğuna inanamıyor insan.
O anlattı ben dinledim. Ona uzay hakkında bu kadar bilgiyi nereden edindiğini sordum. Enes;
- Bazı bilgilere bilgisayardan bazılarına ise dergi ve kitaplardan ulaştım. Araştırdıkça şaşırdım. Her gün yeni bilgiler ediniyorum.
Kardeşimin yeni keşiflere merakı olması güzel. Benim ise uzay pek ilgimi çekmiyor. Daha çok dünyadaki canlılar ilgi alanım. Kardeşim yıldızlarla ben ise bitki ve hayvanlarla konuşuyorum. Bu konuda şanslıyım. Sevgi ve ilgime anında karşılık alıyorum. Çiçeği, böceğiyle, kurdu kuşuyla doğayı çok seviyorum.
Arada kardeşimle geceleri yıldızları seyredip hayaller kuruyoruz. Başka gezegenlerdeki çocuklara el sallayıp onların da bize el sallayarak gülümsediklerini düşünüyoruz. Hayali bile güzel.
Emine Yılmaz DERECİ
Yazar
Yaşlı bir kadın elinde bastonu ile parkta yürüyüş yapıyordu. Evlerine yakın olan bu parka hemen hemen her gün gelirdi. Soluklanmak için durduğunda yanına beş yaşlarında bir kız çocuğu yaklaştı ve ona ...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Köy evinin kileri oldukça büyük olmasına rağmen içi tıkış tıkıştı. Bir köşeye un çuvalları, yağ tenekeleri, bir köşeye pirinç, şeker, tuz paketleri dizilmişti. Kilerin duvarındaki raflarda tencereler,...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Otobüs, durakta durmuş yolcularını indiriyor, binmek için sırada bekleyenleri yavaş yavaş içerisine alıyordu. Ömer ve annesi de bu otobüsün içindeydiler. Ömer kafasını otobüsün penceresine dayamış dış...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Ali ve Burak yayladaki ormanda dolaşıyorlardı. Ali daha önce bu Güllü Yayla’ya defalarca gelip gitmişti. Kendi yaylalarıydı. Dolayısıyla çevreyi iyi biliyordu. Burak ise ilk defa geliyordu.Bir ara önl...
Yazar: Mustafa AKGÜN