Bir Gülzâr Gördü Gönül

Şiir , 249.Sayı

Paylaş

Bir gülzâr gördü gönül bahârın elvânı var

Hasret çeken cânımın sürûr veren cânı var

Kanılmaz bûselerle mestâne etsem derim

Ezelden tâ ebede bitmeyen seyrânı var

Nice gülberk titreşir nefesin rüzgârıyla

Anladım bu gülzârda gönlümün dermânı var

Güneşin huzmesidir zülfünün şûleleri

Cemâlinde mehtâbın bedirden nişânı var

Saadet menbaıdır ruhsârından akseden

Ammâ ki sînem içre ok olan müjgânı var

Nice bin hayâl ile râm eder kendisine

Der ki visâl imkansız hülyanın imkânı var

Ömrün ufuk çizmeyen hasret âteşi Kâfî

Şükür ki gözlerinin söndüren ummânı var

Ekrem KAFTAN