Sonsuz Bahar
Yaprak dalında Ruhunu sürgün bırakır Sonbaharda Ruhu Emanet kalır Bedeni ölünce insanda Yaprağı Rüzgar süpürür Kadim mezarı toprağa Çiçek gibi Dikilir insan Dursun diye yaprağa Herkes zaman tünelinde Dalınca dünya uykusuna Güneş batıdan doğar Örtüsü sonsuz bahara Mehmet Sertpolat
Mehmet SERTPOLAT
Yazar
Geçmişin silueti canlansa gözlerimde Yeniden uyansa tarih kendi küllerinden Mazinin kapısında bir umut bekleyerek Dilimden dökülen tılsımlı kelimelerle Açıl susam açıl desem bir masalda gibi ...
Yazar: Mehmet SERTPOLAT
Sükûtu Hayal Kimi gönlüne dost diye alırsan al¸ Beyhudedir sonu hep sükûtu hayal. Dost O varken beyhude dost arama dur¸ O ki dostlar dostu kadim dost O'dur¸ ...
Yazar: Mehmet SERTPOLAT
Ben Filistin’dim Kalbimse Mescidi Aksa Mirac’ı görürdü Kudüs’e kim baksa Onlar buraya gelmeden önce Kılıcın hakkıyla onlara haddini Bildirecek yeni bir Selahaddin’i Düşte sayıklarken...
Yazar: Mehmet SERTPOLAT
Toprak beni çağırıyor sinesine Bu çağrıyı duymayanların nesine Ruhları betonlaşanların aksine Ben her bahar yeniden doğarım Bu mevsim hep bir meleğin avucunda Sanki ben patlarım dalların ucunda...
Yazar: Mehmet SERTPOLAT
