DÖRT MEVSİM BİR ÖMÜR
Ömrü bölmeye kalksan¸ Her yıl bir ömür gibi¸ İçinde dört mevsim var¸ Ve doğarsın ilkbahar. Çiçek çiçek açarken¸ Güneşle büyürsün yaz. Anlarsın olduğunu¸ Meyveyle dolduğunu. Bir devir gelir öksüz¸ Başlar saçlarında güz¸ Her yaprak eylülde ak¸ Dökülür sağnak sağnak. Mazide kalır nisan¸ Kurur ağaçla insan¸ Son mevsim kar ve ayaz¸ Kefenin rengi beyaz. Dört mevsimde bir ömür¸ Bir ömürde dört mevsim¸ Yapan Hak’tır bu işi¸ Haykırır dirilişi.
Mehmet SERTPOLAT
YazarDaha çok küçükken rahmetli dedem beni sık sık sevindirirdi. Yattığım odadan salona kadar geçeceğim yola aralıklarla bir bir bozuk ve kâğıt para koyardı. Sonra da seslenerek beni çağırırdı. "Tarık, ge...
Yazar: Erdal KARASU
Yavaşça gözlerini açtı. Nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. Son hatırladığı şey zıplarken bir tele takıldığı ve karnının çok acıdığı idi. Ne kadar çabalasa da o telden kurtulamamış bitap düşmüştü. ...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
15 Temmuz’da köprüye yürüyenler arasındaydık. Bir hafta sonra kızımın düğünü vardı ve biz düğün hazırlıklarıyla uğraşırken, hiç aklımıza gelmezdi böyle bir gecenin yaşanacağı. O akşam çocuklarla Çeng...
Yazar: Raziye SAĞLAM
Gözümün izinsiz gördüğüne Dilimin kem söze döndüğüne Kulağımın malayani işittiğine Ayağımın destursuz yere gittiğine tevbe! Şuh havayı koklayan burnumun Masivayı avuçlayan elimin Ölç...
Yazar: Mehmet SERTPOLAT