Dîvân-ı Hulûsî-i Dârendevî
1. Yüzün âyîne-i âlemdir andan Hakk hüveydâdır Kamusu mahv-ı Zât’ın cüz’ ü küll hep sende peydâdır 2. Senin hüsnüne hayrân olmadık kim var şu âlemde Cemâlin görmeğe hep kâfir u mü’min müheyyâdır 3. Seni her kim ki inkâr eyleyip tasdîke gelmezse Tulû’-ı şemsi görmez anasından doğma a’mâdır 4. Nazar kıldıkça cânlar bahş eder çeşmin Mesîhâ tek Ne bînâdır ki “mâ-zâğa’l-basar” şânında gûyâdır 5. Şu kim dâmânını tutdu sana cân ile râm oldu Makâmı “kabe kavseyn” lâne-i rûhu “ev ednâ”dır 6. Özün her kim ki fânî eyleyip sende bekâ buldu Vücûdu şübhesiz hem esmâ hem müsemmâdır 7. Yüzün âyâtını anlar ârif olan ne mushafdır Anı zâhid ne bilsin nice sûret nice ma’nâdır 8. Kimin kim rıfk ile aldın elin buldu saâdet ol Anın kadrin yüceltdin menzili a’lâdan a’lâdır 9. Eğer buldunsa ey dil yârı hâsıl oldu maksûdun Ne istersin daha matlûb-ı gayrın sana lâ lâdır 10. Vücûdun gark-ı bahr-ı vasl-ı yâr et hicrîden kurtar Ki mahv-ı mahz-ı Zât-ı Mutlak ise işbu deryâdır 11. Koyup gayrı kuyûdun dilde Mevlâ’yı şuhûd etmez Tecellî Tûr’una her kim ki çıkmaz sanma Mûsâ’dır 12. Selâm ey kıble-i cânım sana rûhum mutî’indir Vücûdum tal’at-ı rûyunla gayrıdan müberrâdır 13. Hulûsî cezbe-i aşk ile yazdın sen bu güftârı Şu dem kim bilmez idin nice elfâz nice imlâdır
Es-Seyyid Osman Hulusi Ateş Efendi
Yazar1. Karanfiller tütsün dursunÇiçeklerin başı güldürBülbülleri ötsün dursunGözlerimin yaşı güldür2. Somuncu Baba’nın iliTâze açar gonca gülüBağında öter bülbülüKokar dağı taşı güldür3. Hulûsî sulbümüz e...
Yazar: Es-Seyyid Osman Hulusi Ateş Efendi
15 Nisan 1642’de İstanbul’da dünyaya geldi. Babası Sultan İbrahim, annesi Saliha Dilâşub Sultan’dır. Annesi dindar, temiz, dürüst ve akıllı bir kadındı. Oğluna gerekli bilgileri bir yandan kendisi ver...
Yazar: İsmail ÇOLAK
1. Bir gün gelir bu hayât-ı âlem hayâl olurDehrin nesi varsa cümle pây-mâl olur2. Her demi zevk ile geçen eyyâmınÂkıbet encâmı firkat u melâl olur3. Sermâyeni saâdet bilip saâdete erİkbâl ü idbâra dön...
Yazar: Es-Seyyid Osman Hulusi Ateş Efendi
“İnsanın hayatı bir süreç... Nasıl ki doğduktan sonra birden yürümeye başlayamıyorsak, hayata atılmamızın da aynı şekilde işleyen bir süreci olacak. Yokluk bir son değil, azmin başlangıç noktasıdır.” ...
Yazar: Erol AFŞİN