Divân-ı Hulûsi: Eytdim ki nigâhın nereye câna mı dilber

1. Eytdim ki nigâhın nereye câna mı dilber
Eytdi nazarım cânın ile kalb-i sanavber

2. Eytdim ne için gayrıya meyl-i nazarın yok
Eytdi n’ideyim cân u gönül ola berâber

3. Eytdim ne gönül sana ere sende olur cem‘
Eytdi yok ola varı olam kalmaya dîğer

4. Eytdim ikilik birlik olup ortada durmaz
Eytdi iki ten-zedesi bir cân serâser

5. Eytdim ki Hulûsî sana kurbân ola mı yâ
Eytdi ki ezelden kulu kurbânım o kemter

Nesre Çevirisi:

1. Dedim ki, “Dilber, bakışın nereye, cana mı?” Dedi ki, “Bakışım canın ile çam fıstığı kozalağına benzer kalbedir”

2. Dedim, “Niçin başkalarına bakmıyorsun?” Dedi, “Ne yapayım, can ve gönül beraber olsun istiyorum.”

3. Dedim, “Hangi gönül sana ulaşır ve sende birleşir.” Dedi, “Varlığı yok olmalı, yalnız ben olmalıyım ve başkaları olmamalı.”

4. Dedim, “İkilik birlik olup ortada durmaz.” Dedi, “İki tenden geçilir, yalnızca bir can kalır.”

5. Dedim ki, “Hulûsî sana kurban olur mu?” Dedi ki, “O değersiz, tâ ezelden kulum, kurbanımdır

Nesre Çeviren: Prof.Dr. Nihat ÖZTOPRAK