ÂLİM ÂLEMDİR

Âlimlerin ölümü, ölümüdür âlemin Hakikatten dem vurmak iffetidir kalemin Zihindeki ağları, mürekkebiyle çözer Muhabbet denizinin kuytularında yüzer Kitaplara nakşeder hayatın esrarını Bugünden imar eder istikbali, yarını Rahmet yağmurlarını indirirken bulutlar Âlimin nefesinde diriliyor umutlar Bilge, yoldan çıkanı döndürürken özüne Sağduyu sahipleri kulak verir sözüne İlim ehli olanlar rahlelerde sabahlar Cehalet ateşinde göğe yükselir âhlar İlimle keskinleşir müminin basireti Denge üzre yürütür dünyayla ahireti Fatih, Akşemseddin’i bindirirken atına Kıymet vermez dünyanın fani saltanatına İmanla yoğrulmuştur ceddimizin ahlâkı İlimden neşet etmiş yüzünün nuru, akı Âlimin mürekkebi çölleri eyler vaha İlahî hakikatler hayat verir ervaha İbrahim’in ateşi ferman eylerken köze İlim fedaileri saadet katar söze Gök kubbenin sırları aşikâr oldu bize Devasa gemilerle hükmeyledik denize Kitaplara dönerken her dem yüzümüz bizim Bilgiyle kanatlanır ancak özümüz bizim Asumanın tahtında öterken bülbülümüz Bilginin gölgesinde açar gonca gülümüz Geleceği kuşatan bil ki âlim âlemdir Gerçekte en büyük güç mürekkeptir, kalemdir