Dersimiz Barış

Suna Öğretmen; “Sevgili çocuklar, bugün 1 Eylül Dünya Barış Günü. Bu dersimizde refahımız, huzurumuz ve güvenliğimiz için önemli olan ‘barış’ kavramını konuşacağımızı biliyorsunuz.

Barış kelimesinin zıddı savaş. Savaş ve barış, madalyonun iki yüzü. Bazı ülkeler aralarındaki ekonomik ya da siyasî anlaşmazlıkları ordularıyla giriştikleri silahlı eylemlerle çözmeye kalkışır. Oysa birbirleriyle iletişim kurarak da aralarındaki sorunu çözebilirler. Kötülüklerden, kavgalardan yani savaştan uzak durarak birbirleri ile dost olarak uyum ve birlik içinde hareket edebilirler. Demek ki farklı bile olsa birbirimizin düşüncelerine saygı duymamız gerekiyor. Sizin barış dolu bir dünyada büyümeye hakkınız var.” dedikten sonra öğrencilerine sevgi ile baktı ve sözlerine devam etti.

“Şimdi… Barış üzerine yaptığınız çalışmalara dönelim çocuklar. Evet, parmakları göreyim. Sen başla Züleyha.”

Züleyha yaptığı resmi göstererek, “Ağzında zeytin dalı taşıyan beyaz bir güvercin çizdim öğretmenim.” dedi.

“Çok güzel olmuş Züleyha. Barışı neden böyle çizdiğini arkadaşlarına da anlatır mısın?”

“Elbette anlatırım. Bizim kültürümüzde güvercinin sevginin, saflığın, barışın simgesi olduğuna inanılıyormuş. Efsanelerden birinde ağzında zeytin dalı ile Nuh'un gemisine dönen güvercin tufanın bittiğini haber vermiş ve o zamandan bu yana zeytin dalı barışın sembolü olmuş.”

“Teşekkürler Züleyha. Okan sen neler söyleyeceksin barış hakkında? Nasıl bir çalışma yaptın?

“Beyaz rengin barışı simgelediğini öğrendim ve bu bembeyaz sayfa üzerine bir şiir yazdım öğretmenim.”

“Şiirini oku da dinleyelim Okan.”

“Peki öğretmenim. Şiirimin adı ‘Savaş Denen Kavga Niye?”

Haykıralım barış diye

İyilikle yarış diye

Hepimize yeter dünya

Savaş denen kavga niye?

Düşmanlıktan hep kaçalım

Kardeş kardeş yaşayalım

Dostluğa kucak açalım

Savaş denen kavga niye?

Akmaz olsun gözlerden kan

Barış ile güzel vatan

Nasıl cana kıyar insan

Savaş denen kavga niye?

Özgürlük güneşi doğsun

Kini ve nefreti boğsun

Beyaz güvercinler uçsun

Savaş denen kavga niye?

Okan şiirini bitirdiğinde alkış sesleri sınıfı çınlatıyordu.

Suna Öğretmen, “Aferin Okan çok güzel anlatmışsın barışı. Şiirini duvar gazetemizde yayınlayalım.” dedi.