Şiir: Gül Çocuk
Sen gökyüzü çiz çocuk!
Bembeyaz bulutları
Nazlı uçurtmaları
Balonlarla birlikte
Uçan kuşları...
Sen güneşi çiz çocuk!
Doğsun tepelerin ardından
Yol alsın doğudan batıya
Yusyuvarlak sapsarı
Sen geceyi çiz çocuk!
Korkusuz dolunayı
Etrafına konduruver
Yoldaşı yıldızları
Sen dünyanı çiz çocuk!
Masmavi yemyeşil
Çağlasın ırmakları
Dallansın ağaçları
Şen olsun dağı taşı
Sen insanları çiz çocuk!
El ele, yan yana
Güle oynaya...
Karşılasınlar yarınları
Sen seni çiz çocuk!
Gülsün yüzün
Sen gülersen bahar gelir
Çiçekler açar
Belki bende kovalarım
Gönlümdeki kışı
Gül çocuk.
Emine Yılmaz DERECİ
YazarYavru iken çok hareketli, büyüyünce de başına buyruk olan Neşeli Yunus büyüklerini pek dinlemiyor, kendi başına uzun gezintilere çıkıyordu. Akıntı yollarını keşfetmek, yosunların ve mercan kayalıkları...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Meşe ağacı her sabah olduğu gibi güneşin doğuşunu kalın dallarıyla, yeşil yapraklarıyla, yaşama sevinci içinde seyretti. Huzur doluydu. Köklerinin aralarında yaşayan karıncalara, gövdesini delip...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Beyaz Balina yavrusuyla beraber gün boyu yüzmüştü. Yavrusunun yorulduğunu hissediyordu. Dinlenecekleri adayı görünce yavrusuna;-Geldik işte bak İnci! Sana dediğim güvenli sular burası. Birkaç gün bura...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ
Esen ılık rüzgâr kendini saran dış yapraklarına değiyor açması için onu teşvik ediyordu.- Aç küçük tomurcuk, korkma!Yapraklarını sıkı sıkı kapatmış rüzgârı dinliyordu. İçinde ki korkuyu atamıyor, bir ...
Yazar: Emine Yılmaz DERECİ