4.Hadis: Hayra vesile olan

Âlemlerin Efendisi Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.)¸ peygamberlerin en üstünü¸ insanların da en hayırlısıdır.  Mü’minin hayırlı olma durumu da; iyiliği emretme¸ güzel işlere önder olma ve kötülüklerden sakınma ve sakındırma özelliğine sahip olma esasına bağlıdır.

Âl-i İmrân Sûresinin 110. ayetinde  “Siz¸ insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder¸ kötülükten men eder ve Allah’a iman edersiniz.” buyrulmaktadır. İslâm toplumunun her ferdi¸ gücü nispetinde insanlara doğru yolu gösterme ve fenalıktan alıkoyma görevi ile mükelleftir. Çünkü bu görev¸ Müslümanların dinamizmi için şarttır. Toplumun ihtiyacı olan birçok işte hayır önderi olan¸ örnek şahsiyetli insanlar¸  hizmet çarkının dönmesine vesile olurlar¸  bu hizmetlere bizzat katkı bulunarak veya hayır hizmetlerin tesis edilmesi için gece günüz çalışırlar. Böylece de o hizmetin sevabından ilelebet mükâfat alırlar.

İnanan insan için asıl olan hayırlarda öne geçmek için yarışmak¸ bu sahada gayret göstermek¸ çaba sarf etmektir. Allah’a karşı sorumluluk bilinci taşıyan her iman sahibi en güzel olanı tasdik eder¸ nihaî güzelliğin¸ iyiliğin gerçeğine inanır¸ Rabbimiz de onu en kolay yola iletip başarılı kılar.

Herkesin iyiliğini isteyen ve herkes için hayır dileyen kimseye ‘hayırhah’ denir. Hayır yapmaktan hoşlanan¸ fakirlere ve güçsüzlere karşılık beklemeksizin yardım etmeyi seven kimseye de ‘hayırsever’ deriz. Peygamber Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde¸ “Din hayırhahlıktır” buyurmuştur. Yani dinin özü¸ insanların hayrını¸ iyiliğini istemektir.

İnsanları kötülükten alıkoymaya çalışan kimse aynı zamanda hayra vesile olan kimsedir. İyilik yapmak kadar¸ kötülüğü önlemeye çalışmak da¸ kişinin insanlar için beslediği sevginin bir tezahürüdür.  İslâm toplumsal yapı ve sosyal hayatta nemelazımcılığa ve vurdumduymazcılığa onay vermez.