Camgöz Ve Gösteri Heyecanı
Sevgili çocuk dostlarım;
Sabah Esma ile Atlas geldi. Kedileri İnci kaybolmuş. Zeliş ile Ömer “Korkmayın çocuklar ya, İnci biraz dolaşır gelir.” dediler ama Esmacık;
- Hemen gelsin. Kedime bir şey olmasın, diye ağlamaya başladı. Atlas:
- Esma, İnci daha önce de gitmiş ama akşam olmadan da geri dönmüştü. Hatırladın mı? Şimdi de gelir merak etme. Zeliş:
- Hadi hep beraber arayalım İnci’yi.
Esma gözlerini sildi ve hep birlikte köşe bucak bakmaya başladılar. Biz de Uzun Kulak ile çiftliğin dışında aramaya başladık. Etrafa bakarken uzaktan Hafize Teyze’yi gördük. Arkasında köyün bütün çocukları ve yanında da minik İnci vardı. Kedilerini görünce Esma ile Atlas’ın sevincini görmeliydiniz. İnci de onları görünce koşarak Esma’nın kucağına atladı. Ömer:
- Babaanne erkenden nereye gittin böyle? Aaa! İnci’yi de bulmuşsun. Sabahtan beri onu arıyoruz.
- Tatlım köyün bütün çocuklarının yer aldığı bir gösteri hazırlayacağım. Ardından da kermesimiz olacak. Tabi hepsinin geliri vakfımıza olacak. Biliyorsunuz Ramazan rahmet ve yardımlaşma ayı. Vakfımız aracılığı ile ihtiyacı olan ne kadar çok insana yardım edebilirsek o kadar iyi. İşte ben de onun için malzemeleri almaya gitmiştim hem de çocukları getirdim ki başlayalım biran önce. İnci de öyle başıboş dolanıyordu, bizi görünce o da katıldı bize. Zeliş:
- Babaanne ne güzel düşünmüşsün ben de yer alabilir miyim gösteride?
- Tabii ki. Biletlerin hazırlanması ve satılması, kermes için gönüllülerden malzemelerin toplanması işi Ömer ile sende. Kalan zamanda da çocukları çalıştırırken bana yardım edersiniz.
Zeliş ve Ömer kendilerine verilen bu görevlerle çok heyecanlandılar. Zeliş hemen biletleri hazırlamaya başladı. Ömer de; çocuklara rol dağıtımında onları çalıştırmada babaannesine yardım ediyordu.
O gün çiftlikte çocuklarla birlikte gösterinin ilk provaları yapıldı. Gösteride Ramazan ayında yardımlaşmanın önemi anlatılıyordu.
Çocuklar büyük bir hevesle rollerini çalışırken, Esma ile Atlas da perdeyi açıp kapatmaktan sorumluydular. Provalar sırasında Esma arada İnci ile oynamaya dalıyordu ama Atlas’ın hemen durumu toparlamasıyla perde sorunsuz bir şekilde açılıp kapatılıyordu.
Çocuklar o gün Hafize Teyze’nin gayretiyle hayırlı bir işte yer almanın güzelliğini yaşadılar. Devam eden günlerde de bu güzellikle çalışmalarına devam ettiler. Bir sonraki bölümde hazırlanma sürecini ve gösteri gününü anlatmaya devam edeceğim. Bilirsiniz sizi severim ve böyle heyecanlı bir günden mahrum bırakmak istemem. Görüşmek üzere çocuklar, hoşça kalın…
Raziye SAĞLAM
YazarHayat 'bir varmış bir yokmuştan ibarettir aslında... Bir varız, bir yokuz, bir açız bir tokuz...Zengin olarak sabahladığımız bir günü fakir olarak akşam edebiliyoruz. Makamımıza güvenip esip gürlediği...
Yazar: Esra Elif ŞAHİN
Yedi bölge, dört mevsimCennet gibi Türkiye'mSanki tabloda resimCennet gibi Türkiye'mOzanlarını saz çalarHalay olup baş dönsemAriflerin hep anlarCennet gibi Türkiye'mSana kalkan ellereKılıçtan keskin ö...
Şair: Hulusi TATAR
Sevgili çocuk dostlarım;Hafize Teyze bu bağbozumunda, üzüm bağlarını durumu iyi olmayan köylülerle paylaşmaya karar verdi. Bugün de üzümler toplanacak. Bütün köylülerin gelmesiyle birlikte; türküler, ...
Yazar: Raziye SAĞLAM
Torun sevgisi bu dünyadaki en güzel sevgilerden biridir. Biri dört, diğeri iki yaşında olan Atlas Kerim ve Ada Melike’yle en güzel oyunları oynarken bunun daha çok farkında oluyorum. Çocukların büyüdü...
Yazar: Raziye SAĞLAM