HAMZA (R.A.)

Hz. Hamza Peygamberimiz (s.a.v.)’in amcasıdır. Peygamberimiz (s.a.v.)’den iki yaş büyüktü. Süveybe Hatun ikisini de emzirdiği için, Peygamberimiz ile Hz. Hamza sütkardeşi olmuşlardı.

Nübüvvetin ikinci veya altıncı yılında, Ebu Cehil, Adiy b. Hamrâ ve İbnü’l-Asdâ’ın bir gün Peygamberimiz (s.a.v.)’e hakaret ve işkence etmelerine kızarak Müslüman olmuştu. Onun Müslüman olmasıyla Peygamberimiz (s.a.v.) ve Müslümanlar oldukça kuvvet kazanmışlardı.

Peygamberimiz (s.a.v.) Hz. Hamza’yı Mekke’de Zeyd bin Harise ile Medine’de Külsum bin Hidm veya başka birisiyle kardeş yaptı. “Şu iki hasım Rabb’ları hakkında çekişiyorlar. Kâfirler için ateşten elbise biçilmiştir. Onların başları üzerine kaynar su dökülecektir.” mealindeki ayetler Bedir günü birbiriyle karşılaşan 6 kişi ki, Müslümanlardan Hamza bin Abdülmüttalip, Ali bin Ebu Talib ve Ubeyde bin Haris ile üç müşrik hakkında nazil olmuştu.

Yine Uhud günü de Hz. Hamza (r.a.) savaş aslanlarının başında gelen bir kahramandı. Peygamberimiz (s.a.v.)’in Hz. Hamza hakkında “Seyyidü’ş-Şüheda/Şehidlerin Efendisi” buyurduğu rivayet edilir. Zira Hz. Hamza müşriklerle çarpıştığı o gün oruçlu idi ve orucunu açmadan şehid edilmişti.

Uhud’da şehid edildikten sonra sarıldığı hırka, Hz. Hamza’ya kısa geldiğinden, baş tarafına çekilince, ayaklan açıldı. Ayaklarına çekilince de, baş tarafı açıldı. Peygamberimiz (s.a.v.) hırkanın baş tarafına çekilmesini, ayaklarının ızhır otu ile kapatılmasını emretti. Peygamberimiz (s.a.v.) başını kaldırıp sahabe-i kiram efendilerimize bakınca onların ağladıklarını gördü. Onlara “Niçin ağlıyorsunuz?” diye sordu. “Yâ Rasûlallah! Amcana geniş bir kefen bulamadık da, onun için ağlıyoruz.” dediler.

O gün kefen kıt, şehitler çok olduğu için, yerine göre bir kefene iki, üç kişi sarıldı. (radıyallahu anhüm)