BU VATAN BÖLÜNMEZ BU BAYRAK İNMEZ
“Son ocak sönmeden” yurdumda benim,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Bin yıllık tarih var ardımda benim,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
.
Gökyüzünde son güneşler batmadan,
Yeryüzünde son şafaklar atmadan,
İsrafil’in “kalk” borusu ötmeden,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
.
Birlikte dolaştık yaylada, kırda;
Birlikte can verdik bu cennet yurda.
Unuttuysan öğren, tarihe sor da;
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
.
Sırada bekliyor seksenlik dede,
Bir nidası var ki gök gürlemede.
Allah, gazâsını mübarek ede,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
.
Kınalı kuzular cennet kokulu,
Toprağına gül ağacı dikili.
Başucunda son sözleri çakılı:
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
.
Onlar içimizde, ölmedi, hâşâ,
Tekbir sesleriyle yükseldi arşa.
Dinleyin, şehitler başladı marşa:
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
.
Sönmez ufkumuzda bu hilal, “sönmez”,
Türk’e yan bakanın ocağı yanmaz.
Söz verdi bu millet, bir daha dönmez;
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Yusuf DURSUN
Yazar
