Edirne’yim Ben
Osmanlının başşehriydim şan ile,
Şehzade ocağı Edirne’yim ben.
Hizmet verdim cennet yurda can ile,
Türk’ün al bayrağı Edirne’yim ben.
Sınırda düşmana göğsümü gerdim,
Yiğitlik postunu çayıra serdim.
Kırkpınar’da kırk yiğide su verdim,
Pehlivan yatağı Edirne’yim ben.
Su sesiyle şifa bulur hastamız,
Dertlere devadır gönül bestemiz.
Şifahane, hekimlikte ustamız,
Gelinler duvağı Edirne’yim ben.
Fatih, İstanbul’u bende düşledi,
Yürekleri nakış nakış işledi.
En mübarek sefer bende başladı,
Fethin ilk durağı Edirne’yim ben.
Sülün minareler dört bir yandadır,
Kubbeden sütuna cümle candadır.
Şahlar şahı Selimiye bendedir,
Sinan’ın sancağı Edirne’yim ben.
Yusuf DURSUN
ŞairRahmet kapıları açıldı bize,Ayların sultanı ramazan geldi.Rabb’imin ihsanı saçıldı bize,Ayların sultanı ramazan geldi.Alıp kokusunu bir gonca gülden,Ruhları sevgiyle sardı dört koldan,Hasretle beklene...
Şair: Yusuf DURSUN
Helal lokma yedim, mayam bozulmaz;Serapa bir iman bendedir bende.Gönül coğrafyama sınır çizilmez,Şühedaya meydan bendedir bende.Mostar Köprüsü’nde kadim bir taşım,Tarihlere sorma, bilinmez yaşım.Neler...
Şair: Yusuf DURSUN
Sensin bana can suyundan içiren,Sevdim seni annem gibi Türkiye’m.Sensin beni kanadıyla uçuran,Sevdim seni annem gibi Türkiye’m.Sütünle besledin Türkçe dilimi,Sevginle suladın gonca gülümü,Kokunu duyar...
Şair: Yusuf DURSUN
İnsanlığın ilk harcı,Sevgiden kim usanır?Tüterken burcu burcu,Sevgiye doyum olmaz.Sarınca dört bucağı,Tutuşur aşk ocağı.Sevdanın altın çağıSevgiye doyum olmaz.Bit tutar kurdu, kuşu;İncitmez dağı, taşı...
Şair: Yusuf DURSUN