NAMAZLA DİRİLİŞ
Hoca minâreden yâre çağırır Gönülden vurulun, koşun namaza. “Mü’minin mîrâcı”, “dinin direği” Dört elle sarılın, koşun namaza. Kâl-u belâda ki; sözünün eri Verdiği ahdinden döner mi geri? “Bedende baş gibi, dindeki yeri” Secdeye serilin, koşun namaza. Tez inilir, el atına sen binme Gel kardeşim, boş şeylerle didinme! Kıbleni bil, “başka kıble” edinme Hizmetle yorulun, koşun namaza. Güzel ör, günahtan koruyan sûru Gıpta etsin sana melekle, hûri “Cennet anahtarı”, “gözlerin nûru” Ok gibi gerilin, koşun namaza. Gayrıya ne gerek İslâm’dır yolun Dikkat et; bâtıla kaptırma kolun Beş vakit namazı huşûyla kılın Vahiyle arının, koşun namaza. Hakk’ın kapısını sık sık çalarak Rahmet deryasına dâim dalarak Kulluk sözleşmene sâdık kalarak Saf tutun, örülün, koşun namaza. Aç olan bir gönül namazsız doymaz Hakk’tan gayrısını kalbine koymaz Bir Müslüman için; “olmazsa olmaz” Beş vakte kurulun, koşun namaza. “Namazsız, niyazsız” olur; öyle mi? Birden bire değiştirdin söylemi Sahte ilahlara, “kıyam eylemi” İslâm’la durulun, koşun namaza. Ümidini kesme şek karşısında Tâzimle belini, bük karşısında Göklerle birlikte Hak karşısında Arz gibi dürülün, koşun namaza. Mümüne yakışan ilimle dolmak Taatla, zikirle, Hak yolda solmak “Tevhit birlemektir, namaz bir olmak” İmanla dirilin, koşun namaza... Haydi Müslümanlar, haydi namaza...
Hanifi KARA
ŞairEbet diyarına seferimiz var, Mekân-ı aslimiz burası değil. Misafirhanedir mademki dünya, Kervan yola düşmüş durası değil. Neleri öğütmüş günler, geceler, Bu âleme gelmiş gitmiş nicel...
Yazar: İbrahim SAĞIR
Gitme fazla uzaklara,Beri gel dostum, beri gel!Düşmeyelim tuzaklara,Beri gel dostum, beri gel!Âdem, Havva atamızdır,İnsaniyet rotamızdır,Ayrı düşmek hatamızdır,Beri gel dostum, beri gel!Sevgi kursun e...
Şair: Bestami YAZGAN
Başım düşünce dara Sığındığım limansın Yolumu aydınlatan Öz Kitabım Kur'ansın Sensin rehberim benim Sensin her yönüm benim Tek seninle gülenim Yüreğimde duransın Seninle gündüz...
Yazar: Şükrü ÜNAL
Yazdırdın tarihe silinmez adın Yiğitçe can verdin, Maraşlım benim. Yaşat dünkü rûhu “Kahraman” oldun Dünyaya ün verdin, Maraşlım benim. İşgalle çatıldı, “ede”nin kaşı Secden...
Şair: Hanifi KARA