KIŞ
Ocağı sen yakar, sen söndürürsün, Kazmayı, küreği yaktırırsın kış, Mevsimi bahara sen döndürürsün, İnsanı arkandan baktırırsın kış. Örtü olur bürünürsün doğaya, Güneş keskin geçer, göz kırpar aya, Kara bulut mekân tutar semaya, Garibe el aman çektirirsin kış. Arza oturursun aylar boyunca Beyazından haz alırız doyunca, Karda uzanırız boylu boyunca, Atkıyı, bereyi taktırırsın kış. İlkbahara hazırlarsın toprağı, Kar suyuyla coşturursun ırmağı, Lav edersin yere düşen yaprağı, Buluta gözyaşı döktürürsün kış.
Rabia BARIŞ
ŞairAnadır çocuğun ilk öğretmeni,Bizde edeb, erkân hanede başlar.İslâmî’dir mahremiyet bilinci,Hedef Hak rızası, doğruyu arar.Yavrular gül açar sıcak yuvada,Helali öğrenir her bir davada,Bilir Yaradan’ı, ...
Şair: Rabia BARIŞ
Benim çocukluğumda hanımeli bir başka açar, leylaklar daha asil kokardı. İnce uzun bir sokaktaydı evimiz. Sokağın başköşesinde mahalle camii, en sonunda muhtarın evi, orta yerde bizim ‘köşkümüz’ vardı...
Yazar: A. Tuba BÂKİLER SÜTDEDE
İnsan ki varlığında sorumlu olmalıdır,Aklı erdiği günden, Allah’ı bulmalıdır.Niçin yarattı beni, neden varım alemde?Kendime sormalıyım hem neşede, elemde?Allah, itaat ister yarattığı kulundan,Kulluğun...
Şair: Rabia BARIŞ
Ebru ebru erguvanlar,Bütünleşmiş İstanbul’la,Lale, sümbül gıpta etmiş, Bahar bahar nice kulla.İlkbaharda leylak açar,Kelebek üstünde uçar,Bir mevsimlik kısa ömrü,Sevda sevda gelir geçer.İlk...
Şair: Rabia BARIŞ