Karla Gelen
Pencerenin önünde karın yağışını izliyordu Cevher. Pamuk şekeri gibiydiler. Farklı bir sevinç vardı içinde. Kış mevsimini seviyordu. Avuçlarını dışarı uzattı. Dokunanlar kayboluyordu elinin sıcaklığında.
Kristallere bakarak, “Kaybolmuyorsunuz aslında, biliyorum; avuçlarımı ıslattınız suya dönüşerek.” dedi, içinden.
Kitabımızda doğadaki hikmetleri anlatan çok ayet vardı: yağmurdan, denizden ve gökyüzünden bahseden.
Tekrar yüzünü cama dönüp avuçlarına düşen, sonra eriyen kar tanelerini düşündü.
Öğretmenleri sınıfta bir deneyle de anlatmıştı bunu.
“Çocuklar, tabiatta hiçbir şey yok olmaz; geri dönüşümü vardır. Yağan yağmur, dolu ve kar yerin altına sızar. Kaynayan pınarlar bunlardan biridir. Yeryüzüne farklı yerlerden çıkarlar ve o kaynaklar içme sularımızdır. Dağlara ve tepelere geziler ve gözlemler yapar iseniz bunlarla karşılaşabilirsiniz de. Hemen söze atılmıştı Cevher de:
“Bizim köyde Göktepe diye bir yer var öğretmenim, buz gibi kaynak suyu içebiliyoruz oradan.” dedi.
“Birebir gözlem yapmak ve onu yaşamak çok güzeldir Cevher, insan içinde yaşadıkça yaratılanın daha çok farkına varır.
Sevgili çocuklar, bu damlalar yer altına sızdığı gibi göl, deniz ve okyanusları da çoğaltır. Bir kısmı ısıyla buharlaşır, bulut olup yeniden yağışa döner.
Dökülen bitkiler, kabuklar ve artıklar toprağa karışır. Topraktaki faydalı bakteriler onları ayrıştırıp toprağı verimli hale getirir. Güneş bizden giderken öbür yarımküreyi aydınlatır.
Yaratılan her varlığa ilgi ve merakla bakmak ‘hayret’ makamında olmak demektir. Allah’ın yaratmadaki inceliğini ve güzelliğini görüp şaşırmak Allah’a inanmak ve bağlanmaktır. Onu tanıdıkça insan, ona daha çok kul olur. Yaratılan her şeyden lezzet alır.” dedi.
Kelebeğin desenlerini, gelinciğin gelin yapraklarını, kartalın gagasını ve aslanın pençesini ilgiyle izlemişti belgesellerde de. Bu hayret, yaratılışları içindi.
Yaratılan varlıkları düşünmek ve onlara bakıp yaşantılarını incelemek çok hoşuna gidiyordu Cevher’in. Her varlık çok özel yaratılmıştı.
“Onlara bu şekilde bakman Allah’ın varlığını ve birliğini bilmendir, ibadettir; O’na yönelmendir.” demişti annesi de.
Cevher’in içini güzel bir huzur kaplamıştı. Belgesel seyretmek daha anlamlı olacaktı artık. Ve tabiat gezileri de…
Sevdiği pencerenin önünde karın yağışıyla tekrar hayallere daldı Cevher.
Avuçlarına dokunan karın hikâyesiyle yol aldı Allah’ın canlılar için yarattığı güzelliklere.
Nilüfer Z. AKTAŞ
Yazar
Hicret’in 10. yılıydı... Mekke fethedilmiş, İslamiyet daha geniş kitlelere yayılmıştı.İslam’ın kurtarıcı eli Becileoğullarına da ulaşmış, 150 kişilik bir heyetle Medine’nin yolunu tutmuşlardı. Cerir b...
Yazar: N.Nida DURAN
“Tohumu çatlatan, sıkışmışlığından çok, toprağının genişliğidir.” demiştim Ninem Korkut hikâyeleri kitabımda.Zorluklar; insanın mücadele ruhunun gelişmesine, dirençli olmaya vesiledir ancak toprağın g...
Yazar: Nilüfer Z. AKTAŞ
Aile, çocukların hayatı tanımaya başladığı ilk ve en etkili okuldur. Çocuk, dünyayı anlamaya çalışırken gözlerini en çok annesi ve babasına diker; onları izler, sözlerini dinler ve davranışlarını örne...
Yazar: Gülşen CANPOLAT
Bazen kokulardır nostalji… Alır götürür sizi bir yerlere… Çocukluk koklarız en çok da. O tarifsiz bir güzelliktir; gül gibi, leylak gibi...Çocukluğumun geçtiği iki katlı, çokça odası olan bir evdi bab...
Yazar: Nilüfer Z. AKTAŞ