Birlikte
Bu gökyüzü, bu dağ, deniz, bu toprak zemin,
Ay yıldızlı, nazlı bayrak, bu vatan kimin?
Yıllar yılı bölünmedik fırka kalmadı,
Kimse dirlik yollarında kapı çalmadı,
Bu kavgalar hangimizden bir can almadı,
Akar mı el ele versek kan oluk oluk?
Musafaha etmeliyiz el bölük bölük…
Biz Allah’ın kullarıyız hem kölesiyiz,
Muhabbetin müptelası, gül delisiyiz!
İnsanları bir arada inancı tutar,
Bu yürekler Allah Allah diyerek atar!
Sahtekârlar çaktırmadan kullanır atar,
Îmânımız göğsümüzde değilse çelik,
Kimden gelir, kime gider yol bölük bölük?
Osmanlının torunuyduk unutturdular,
İçimizde fink atıyor Siyonist turlar!
Doğu batı tartışması artık son bulsun,
Gönlümüze vatan aşkı, muhabbet dolsun,
Mazisine sövenlere yazıklar olsun,
Tarihini anlamamak gerçek delilik,
Neresinden tutacağız dal bölük bölük…
Sendeki bu aklı-fikri sana veren kim,
Beynimize hangi çarpık fikirler hâkim?
Şu Alevi köyü dersin, şu köyse Sünni,
Ne zamandır uyutuyor bölücü ninni?
Hep hazırdan tüketirken bıraktık fenni,
Kılık süslü, kalem puslu, düşünce delik,
Kim çiziyor sınırları, il bölük bölük…
Celil der ki, birlik varsa yücelir vatan,
Mahşer günü yapışacak yakana atan!
Kale gibi kenetlensek kim kurar pusu,
Yabanlara bırakılmaz, halkın namusu,
Namusumuz değil miydi millet kamusu!
Yakışmaz bu topraklara hiç bölücülük,
Türkçe ağlar, lehçe ağlar, dil bölük bölük…
Halil GÖKKAYA
ŞairBüyük binalarda kaybolup gittik,Cumbalar cumbaya bakmıyor artık,Gerçek zenginliği nasıl tükettik,Kimseler kimseyi takmıyor artık...Millet çekmiş dört yanına duvarı,Kurutmuşuz kaç asırlık çınarı!Kalple...
Şair: Halil GÖKKAYA
Beni çölden çöle salmış,Sen’in aşkın, Sen’in aşkın...Titreyen rûhumu almış,Sen’in aşkın, Sen’in aşkın...Sana ermek bize nîmet,Sana cennet bile hasret!Olmuş Âlemlere Rahmet,Sen’in aşkın, Sen’in aşkın.....
Şair: Halil GÖKKAYA
Mutasavvıflar suyu, Hak’tan akıp gelen feyze, berekete, nimete, ilme, marifete ve kalbin manevî hâllerine benzetir ve suyun temizleme özelliğine bilhassa vurgu yaparlar. Çünkü su temizdir ve temizleyi...
Yazar: Resul KESENCELİ
İstanbul’u sevmek, seni sevmek gibi zormuş,Her gün batımından kalan avcumdaki kormuş…Tiryâkiyi esrâr, umarım böylesi yakmaz,Bir kerre tutuldun mu yeter, sonra bırakmaz…Ah nerde kilitsiz kapılar, kuytu...
Şair: Halil GÖKKAYA