Şiir: Sen Varsın

Sevgiye uzanan gönül bahçemde,
Can özümde candan öte sen varsın.
Adını hürmetle anan lehçemde,
Can özümde candan öte sen varsın.

Bana benden yakın kudret içinde,
Yüreğim sevginle çarpar içimde,
Nurunu ararım her bir biçimde,
Can özümde candan öte sen varsın.

Nisan yağmurunun hayat suyunda,
Hak için âşığın gönül koyunda,
Yunus’un sevdası okun yayında,
Can özümde candan öte sen varsın.

Doğaya can veren yazda baharda,
Yüreğe haz veren özlenen harda,
Zemheri ayında titreyen karda,
Can özümde candan öte sen varsın.

Mor menekşe sarı gülün özünde,
Coşkun akan ak pınarın gözünde,
Allah, diyen her bir kulun sözünde,
Can özümde candan öte sen varsın.

Cemalindir nesne nesne gördüğüm,
Özlemindir, hasretime ördüğüm,
Habibindir ona sende erdiğim,
Can özümde candan öte sen varsın...