Çocuk Eğitiminde Sevgi Dili

            Sevgili anne babalar... Eğitimin temel kurallarını, sevgi, bilgi ve ilgi olduğunu asla unutmayalım. Çocuklarımıza karşı söz ve hareketlerimiz tutarlı ve samimi olmalı, yapmacık davranışlardan uzak durmalıyız. Tatlı dil, güler yüz iletişimi kolaylaştıracak, problemleri çözecek ve sıcak bir hava oluşturacaktır.

Sevgi diliyle davranalım ki geleceğimiz aydınlık, huzurlu ve mutluluk içinde olsun. Çocuklara karşı aşırı övgü ve pohpohlamanın geri tepeceğini unutmayalım. Çocuklar, sözlerimizde alay olup olmadığını da hemen anlarlar. Bundan dolayı onlarla konuşmamız seviyeli ve değer verdiğimizi hissettirecek şekilde olmalıdır.

            Çünkü çocuklar oldukça samimidir. Söylediği, yaptığı, içten, art niyetsiz ve doğaldır. Onun için de söz ve davranışları insanı üzmez, aksine ders verir. Şunu iyi bilmeliyiz ki bizler, çocuklarımıza insanlara değer vermesi gerektiğini, sözlerimizden çok davranışlarımızla öğretebiliriz. Bilmeliyiz ki başkalarının duygularına saygı duymak, gelişmiş düşüncenin bir ürünüdür. Öyle ise sevgi dilinin sadece sözleri değil davranışları da kapsadığını hiçbir zaman unutmayalım. Bazen çok küçük bir davranış bir bakış yapmacık sevgi sözcüklerinden daha kıymetlidir.

            Sevgili anne babalar... Bilgisiz ve düşüncesizce yapılan davranışlar çocuk ruhunda derin yaralar açabilir. Düşünmeden söylenmiş bir söz, kabaca yapılmış bir hareket çocuğun yüreğindeki sevgiyi güveni öldürüp, hayatı boyunca yaşamında tedavisi mümkün olmayan kötü sonuçlara sebep olabilir.

Eleştirmek; bir düşünce, bir değerlendirme ve bir anlama yoludur. Eğer bir çocuğun fikrini açıkça söylemesini, ne demek istediğini anlatmasını istiyorsak söyleyecekleri hoşumuza gitmese de dinlemeliyiz. Kendini ve yaptıklarını sorgulamayan, geleceğimiz olan gençleri iyi eğitemeyen milletlerin sonları hiç de iyi sonuçlanmıyor.

          Gençlerimizi iyiye, güzele, doğruya, yararlıya yöneltemiyorsak, gençlerdeki enerjiyi, yetenek ve becerilerini, duygularını geliştirmede onlara rehberlik yapamıyorsak, hatayı kendimizde aramalı ve ben ne için yaşıyorum demeliyiz.

         Ünlü Tıp Bilgini İbn-i Sina, “Gençliği doğru ve güzele sevk etmek, bütün insanlığı iyi ve güzele sevk etmektir.” derken Mevlâna, “Gençlerini iyi idare edemeyen toplumlar harap olmayı göze almalıdır.” diyor.

          Sevgili anne babalar... Gençlerimizi iyi eğiterek geleceğimizi kurtaralım. Çocuğu eğiterek hayata hazırlamak çok önemli bir görev, değerli bir sanattır. Çocuğa güven duygusu vermek, sosyal yönlerini geliştirmek, sağlam kişilik kazandırmak, her anne-babanın görevleri arasındadır. Anne-babalar sevgilerini göstermek zorundadır. Yapacağımız ilk iş, çocuklara özgüven kazandırmaktır. 

        Kendine inanan ve güvenen çocuk hızla gelişir.  Çocuğa sık sık söz hakkı vermek, onun değerli olduğunu hissettirmek, fikirlerine saygı duymak, başarılarını takdir etmek, başkalarıyla kıyaslamamak, sık sık sevdiğinizi söylemek, onlara yeteri kadar zaman ayırmak, birlikte iş yapmak, sosyal ve sportif çalışmalara katılmalarını sağlamak çocukta özgüven oluşturur.

            Çocuk ilgi duyduğu şeylere zaman ayırdığında anne-baba ilgi alanına müdahale ederse çocuk zor durumda kalır, yeterince gelişemez. Duygu yakınlığı ve destek gören çocuğun kişiliği gelişir, yetersiz duyguları aşar. Anne-baba çocuğundaki korku ve güvensizliği kaldırmalıdır.

            Büyükler için küçük olan bir şey, çocuk için büyük olabilmektedir. Çocuk, "Babam bana bunda ağlayacak ne var ki, diyor. Babam için ağlanacak bir şey olmayabilir ama benim için ağlanacak bir durum var." der. Büyükler için normal görülen bir olay, çocuk için ürkütücü, hatta korkutucu da olabilir. Çocuk problemle karşılaşınca, anne-babanın görevi, çocuğunun bunun üstesinden geleceğine inandırmak, her zaman yanlarında olduklarını söylemek ve onlara destek olmaktır.

       Anne-babalar; çocuklarına gönül desteği ile sevgilerini göstererek psikolojik destek sağlamalı, sevgi cimrisi olmamalıdır. Çocuğumuza hiç çekinmeden bolca “Seni seviyorum.” demeliyiz. Bunu duyan çocuk kendini güvende ve güçlü hisseder. Sevgi ile büyütülen çocukların, mutlu ve huzurlu bir hayatı olacağını unutmayalım.