GÖNÜL FATİHLERİNE SELAM OLSUN

Yeni bir eğitim öğretim dönemine girdiğimiz şu günlerde her anne-baba, geleceği olan evlatlarının en hayırlı bir şekilde yetişmesi, iyi insan olması derdinde. Bunu sağlayacak en başta aile olduğu gerçeğini unutmamamız gerekiyor. Çocuklarımızın karakterini oluşturacak her davranış çok küçük yaşlarda başlamaktadır. Evlerimizden sonra güveneceğimiz kurum eğitim yuvaları olan okullardır. Ve onlara şekil verecek; kendisine, ailesine ve ülkesine faydalı bir insan olarak yetiştirmek şüphesiz öğretmenlerin görevidir. Bu açıdan öğretmenin kalitesi eğitimin de kalitesini göstermektedir. İyi yetişmiş bir öğretmenin elinden geçen öğrenciler de kaliteli insan olacaktır. Öğretmen bir gönül eri olmalıdır. Gönüller kazanılmadan başarıya ulaşmak çok zordur. Şunu çok iyi biliyoruz ki gerçek fetih gönüllerin fethidir. Öğretmen gönüllerin fatihi olmalıdır. Örnek eğitimci gönül uzmanıdır. Ruhlara ebedi hayat aşısı yapan gönül doktorudur. Bunun için eğitimcinin gönlü manevi tedavi merkezi haline gelmelidir. Muhabbet ve gayret her problemi çözer. Sevginin anahtarı fedakârlıktır. Eğitimci öğrencilerinin dertleri ile dertlenmeli, sevinciyle sevinmeli, dostluk ve kardeşliğin yaşayış diline aşina olmalıdır. Eğitimci eksik kusur ve ayıpları araştıran değil, hata ve yanlışları örten ve öğrencilerini iyiliğe çekmeye çalışan örnek bir şahsiyettir. Muhabbet iki gönül arasındaki elektrik hattı gibidir. Eğitimin başarısı bu hattın iyi kurulmasına bağlıdır. Gönülden gönüle yollar vardır. Eğitimci gönül kapısını sonuna kadar açacak ki, öğrenci ona yönelip ilgi göstersin. Eğitimciye duyulan sevgi, onun öğrettiklerine olan ilgiyi artırır. Eğitimcinin muhabbet ve merhamet ile yaklaşması, istediklerini akli yoldan değil, kalbi yoldan aktarmasını sağlar.   Eğitimci dersine bir mabede girer gibi hürmetle girmeli, en önemli malzemenin de muhabbet ve ilgi olduğun bilmelidir. Kalbe girmeyen bilgi irfana dönüşmez. Eğitimciler geleceğin mimarlarıdır. Kalp ve dimağlara bilgi ve hikmet aktarırlar. Sevgi ile atılan tohumlar ebedidir. Eğitimci olmak için şefkat ve merhamet duygularının güçlü olması gerekir.   Öğrenciyi tedaviye muhtaç yaralı bir kuş gibi görüp, ona şefkat ve merhametle yaklaşmak gerekir. Çünkü şefkat ve merhamet selim vicdanlar yetiştirmek için en etkili iksirdir. Merhamet eğitimcinin kalbinde hiç sönmeyen bir ateş gibidir. Şefkat ve merhametten mahrum bir kişiyi eğitimci yapmak, insanlığa zulmetmektir. Gül ve çiçek manzaraları en kaba ve ümitsiz insanı tebessüm ettirdiği gibi insanlara rehberlik yapan kimseler de böyle gül tabiatlı olmalı, en katı kalpleri yumuşatıp en asık çehreleri bile gülümsetebilmelidir.   Eğitimci, kusuru kendisinden, başarıyı Rabbinden bilmelidir. Mesleğinin kendisi için büyük bir nimet ve lütuf olduğunu bilmeli, bunun şükrü olarak öğrencisinin maddi ve manevi donanımından kendini sorumlu görmelidir. Eğitimcideki benlik ve iddia, yerini aşk ve muhabbete terk etmelidir. Eğitimcinin hayatı samimi ve gösterişten uzak bir gayret ve hizmet esası üzerine kurulmalıdır. Yeni doğan her gün ömür takviminden açılmış tertemiz bir sayfadır. Önündeki beyaz sayfayı en güzel şekilde doldurmak eğitimcinin elindedir. Öğrenci öğretmenin elinde hamur gibidir. Öğretmen ona istediği şekli verir.       Eğitimci öğrencileri ile geçirdiği her anı, son nefesi gibi hissederek iyi değerlendirmeli, hamd ve şükür duyguları içinde olmalıdır. Çocuk dünyada anne, baba ve öğretmenin vereceği eğitime muhtaçtır. Ahirette ise anne, baba ve öğretmen yetiştirdiği çocuktan gelecek her türlü hayır, dua ve sadakayı cariye ye muhtaçtır.   En kötü israf insan israfıdır. Geleceğini düşünenler iyi insanlar yetiştirmek zorundadır. Bunun yolu da gerçek eğitimcilerin elindedir. İnançlı, ihlâslı, ahlâklı ve başarılı bir nesil için gecesini gündüzüne katan gönül fatihlerine selam olsun…               ***