Dünya Meyvesi: Çocuklarımız

Sevgili arkadaşlar, yaşadığımız şu dünya üzerinde insanlar, hayvanlar ve bitkiler olmak üzere sayısız canlı yaşamaktadır. Kâinatın yaratıcısı olan Yüce Rabb’imiz her canlıyı yaşadığı ortama uyum sağlayacak ve hayatını devam ettirebilecek donanımda yaratmıştır.

Canlıların hayatını sağlıklı ve yaratılış gayesine uygun şekilde devam ettirebilmesi için de bazı kurallar ve sınırlar koymuştur. Bu sınırlara ve emirlere uyulmadığında ise çeşitli sorunlar ve sıkıntılar baş göstermektedir. Bitkiler ve hayvanlar hayatlarını çeşitli üreme yöntemleri vasıtasıyla devam ettirerek kuşaktan kuşağa varlıklarını sürdürürler.  

En güzel bir şekilde yaratılan insanın da hayat mücadelesini fıtratına ve inancına uygun şekilde devam ettirebilmesi öncelikli görevleri arasındadır. Yüce Allah emirlerini insanlara tebliğ edip duyurması için peygamberleri göndermiştir. Bu peygamberler Allah'ın emirlerini ve yasaklarını uygulamalı olarak insanlara bildirmiş ve öğretmiştir. Biz kullara düşen sorumluluk ise peygamberlerin ve onların yolunu devam ettiren Allah dostlarının yolunu takip etmektir.  

İnsan özel bir varlıktır.  Kendine ait sınırları ve özeli olan bir varlıktır. Sosyal sınırları olduğu gibi bedenine ait sınırları da vardır. Bu özel sınırların korunması toplumun sağlığı ve huzuru açısından çok önemlidir. Neslimizin korunması ve devamı ancak bu sınırların korunmasıyla mümkündür.  

Eskilerin deyimiyle 'dünya meyvesi' çocuklarımız küçük yaştan itibaren bu bilinç ve hassasiyetle yetiştirilmelidir. Başkalarının özeline karışmamalıyız. Özellikle gözlerimizi ve bütün uzuvlarımızı başkalarını rahatsız edecek davranışlardan uzak tutmalıyız. 

Başkalarının yanında kıyafetlerimizi değiştirmek veya uygunsuz kıyafetlerle dolaşmak, başkalarının evlerine girerken kapıyı çalmadan girmek hem ahlakî hem de insanî olarak hoş bir davranış değildir.   

Nitekim aile hayatının gizliliği ve sınırlarının korunması ile ilgili Nur Suresi’nde Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor: “Ey iman edenler! Kendi evinizden başka evlere, geldiğinizi fark ettirip (izin isteyip) ev halkına selam vermedikçe girmeyin. Bu sizin için daha iyidir. Herhalde bunu düşünüp anlarsınız." 

Sevgili arkadaşlar, biz çocuklar genellikle yaşadığımız ve büyüklerimizden gördüğümüz davranışları sergileme yoluna gideriz. Dolayısıyla büyüklerimizin bizlere güzel örnek teşkil edecek davranışlar sergilemesi çok önemlidir. Yaşadığım bir hatıramı sizinle paylaşmak istiyorum.  

Bir gün küçük kardeşim Enes, toprağın yağmura doyduğu bir ilkbahar gününde arkadaşlarıyla sokakta oynarken kıyafetleri ıslanmış ve âdeta çamura boyanmıştı. Eve geldiğinde annem şaşkınlık ve telaşla hemen yeni kıyafetler vererek değiştirmesini söyledi. Kıyafetlerini değiştirmek için bizim yanımızdan ayrılıp diğer odaya giren kardeşimin girmesiyle çıkması bir oldu. Annem merakla sebebini sorunca kardeşimin verdiği cevap bizi çok şaşırtmıştı. 

"Anne içerideki duvarda ayet yazılı levhalar ve Kur'an var. Ben nasıl orda üzerimi değiştirebilirim." deyince annem duygulanarak kardeşimi çamurlu elbiseleriyle bağrına bastı. Küçük yaşta göstermiş olduğu hassasiyet bizleri hem şaşırtmış hem de sevindirmişti.  

Atalarımızın “Ağaç yaş iken eğilir.” sözünü canlı canlı yaşayarak şahit olmuştuk. Kalın sağlıcakla...