Aile Birliğinin Önemi

Aileye, aralarında kan bağı bulunan insanların oluşturduğu, toplumun en küçük parçasıdır diyoruz. Aile deyince ilk başta anne, baba ve çocuklar aklımıza gelse de aile mesafelere inat, babaanne, dede, amca, dayı, hala, teyze gibi akrabaların hepsini ifade eder. Unutmamak gerekir ki aile toplumun temel yapı taşını oluşturur. Ailede birlik çok önemlidir. Aile birliği, toplum için çok şey ifade eder. Sağlam bir aile, iletişimin kuvvetli olduğu bir aile -hiç kuşkusuz- toplumun yararınadır.

Aile birliğinin olduğu yerde karşılıklı iletişim daima güçlüdür. Sağlıklı iletişim, karşılıklı sevgi saygı ortamında büyüyen çocuklar, ileride topluma faydalı bireyler olacaktır. Bir çocuğun gelişimi sadece bedensel olarak yeterli değildir. Fiziken yaşına uygun bir gelişim takip edebilir. Bunun yanında ruhsal, psikolojik gelişimi de önemlidir.

Bu noktada aileye büyük görev düşer. İletişiminde, davranışlarında çocuğu düşünerek hareket eden ebeveynler çocuğun psikolojik olarak yıpranmasını da engellerler. Atalarımız; "Ağaç yaş iken eğilir." derler. Mutlu, huzurlu bir ailede büyüyen çocuk ileride kendisi de sağlıklı bir aile oluşturacaktır. Maalesef günümüzde eşler arası tartışmalar, aile arası çekişmeler en çok çocukları etkilemektedir. Çocuklar bocalama dönemi yaşamakta ve daha kırılgan olmaktalar. Özelikle boşanmalar çocuğu derinden etkilemekte, toplumun temel taşı olan aile kurumunu sarsmaktadır.

Televizyon ve magazin kültürü bu noktada bizlere kötü örnekleri güzel gibi sunmakta hatta bu durum özendirici boyutlara kadar ulaşmaktadır. Hâlbuki dedelerimize, geçmişimize bakmış olsak önemli olanın, aile kurmaktan ziyade, aileyi bir arada tutmak, bunun için bazı şeylerden dahi vazgeçerek fedakârlık yapmak olduğunu görürüz. En ufak anlaşmazlıkta ayrılıkların yaşanması aile birliğini etkilemekte, bu da beraberinde toplumda kanayan bir yara açmaktadır.

Hayatta her şeyin, herkesin bir gün bize yabancı olabileceğini fakat ailenin her zaman yanımızda olacağını bilmek gerekir. Aile içinde küslüklere, saygısızlıklara yer vermeyelim. Aile kurumunu yok sayan, kendi ihtiraslarının peşinde koşan insanların bizlere özgür insan, özgür kız, özgür erkek gibi sunulduğu televizyon dizilerini izlemek yerine aile birliğinin her şeyin üstünde olduğunu, aile olmanın fedakârlık olduğunu, aileyi ayakta tutmak gerektiğini bilip buna göre davranmamız gerekir.

Ailenin insanı insan yapan değerlerin en başında geldiğini, Rabb’imizin bizlere verdiği en önemli nimet olduğunu hiç unutmayalım. Ailesiz bir insan yarım kalmış gibidir. Ama ne yazık ki bazen insanoğlu bu değerli nimetin kıymetini bilmiyor. Oysaki bu mutluluğu yaşamak isteyen onlarca, yüzlerce, binlerce kimsesiz çocuk vardır. Onlar her gece uyumadan önce, bir aileleri olmadığı için üzülür ve bir aileye sahip olmak için dua ederler.

Ailenin temel direği babadır. Çünkü ailenin ihtiyaçlarını karşılayacak, giderecek olan babadır. Bu ihtiyaçlar sadece maddi değil aynı zamanda manevi ihtiyaçlardır. Baba, aileye sevgisini de sunmalıdır. Evin olmazsa olmazı, en değerli bireyi de annedir. Bir atasözünde dendiği gibi, yuvayı dişi kuş yapar. Anne olmadan aile eksik kalır. Anneler çok değerli varlıklardır. Anneler melek gibidir ve çok kıymetli varlıklardır. Bu melekler sevgi kanatlarını bizlerin üstüne açar ve bizi her şeyden korurlar. Fakat bazı çocuklar da annesiz yaşamaktadır. Annesiz büyüyen çocuklar ilgi ve sevgiden de mahrum kalıyor. Aile, kökleri toprakta olan bir çınardır. Bu çınarı yeşertmek ve onun köklerinden beslenmek bizim elimizdedir. Bu sebeple ailemizin kıymetini bilelim.

Acısıyla, tatlısıyla ömür yolculuğunu birlikte geçirdiğimiz ailemizin değerini bir kere daha hissedelim. Eşlerimize ve evlatlarımıza karşı şefkatli ve nazik olalım. Öfkeyle kalkıp zararla oturmayalım. İncitmeyelim, incinmeyelim. Aksine her hal ve şartta, herkese karşı merhameti ve fazileti kendimize şiar edinelim. Aile, huzursuzluğun sebebi değil, mutluluğun ve güvenin teminatıdır.