KÜLTÜR BİRLİĞİ

Kültür, bir milletin yaşama tarzıdır veya kültür bir milleti başka milletlerden ayıran özelliklerin bütünüdür.

Milleti de "Kültür birliğinden ibarettir." şeklinde tarif edenler var. Evvelâ millet, bir coğrafya üzerinde yaşar. Bu coğrafyaya biz, vatan diyoruz. Alelade bir coğrafyayı yâni bir toprak parçasını zamanla vatan hâline getirenler, o coğrafya üzerinde yaşayan insanlardır. İnsanlar, yaşadıkları topraklara hâkim olmaya başlayınca, yâni kendilerine has mimari eserleriyle üzerinde yaşadıkları toprakları güzelleştirmeye koyulunca coğrafya mânâlanmaya, vatan olmaya başlar.

Belirli bir vatan üzerinde yaşayan bir milletin kendisine has bir dili vardır. Bu millet, aynı zamanda bir inanç sistemine yâni bir dine de mensuptur. Bütün dinler ahlâk koyucudur. Dinler zamanla bir dinî mimariyi, dinî musikiyi, gelenekleri ve görenekleri şekillendirir. Dinden kaynaklanan mimarî, musikî, edebiyat, gelenek ve görenekler yanında, tamamen din dışında gelişen mimarî de musikî de edebiyat da, gelenekler ve görenekler de aynı milletin yaşayışında yer alır. Bir millet çok uzun asırların süzgecinden geçerek şekillenir. Dolayısıyla o milletin hem kendine has bir tarihi hem de kendi zevkleriyle meydana getirdiği oyunları, türküleri, şarkıları, giyim-kuşamları, bitmez tükenmez el sanatları ve davranışları vardır. İşte bütün bunlar bir milletin kültür değerleridir. Demek ki kültürler millîdir. Bildiğiniz gibi millî demek, bir millete ait olanlar demektir, bir milletin zevkinden ve inancından doğanlar demektir.

Millî kültür, milletin bütün fertlerinin vatandaşlık bilinciyle paylaştığı bir hayat tarzıdır. Millîlik kültürün bütünlüğü demektir. Bütünlük kültür hayatiyetini ve mukavemetini tesis eden birleştirici esaslara sahip olmalıdır. Bizim millî kültürümüzün İslâm medeniyetinin kuşattığı bir fikir dünyası içerisinde Kur'an, Sünnet ve tasavvuf pınarlarından beslendiği ve bu mânevî kuvvet ile neşvü nema bulduğu inkâr edilmez bir hakikattir.

Millet ve kültür öyle iki kuvvettir ki, birbirinin hayat kaynağını teşkil eder. Millet, kültürü meydana getirir, kültür de milleti yaşatır. Kültür millet tarafından zenginleştirilip yükseltilirken, kültür de millet topluluğuna hız vererek onu yeni aksiyon ufuklarına doğru iter. Kültür hayatında meydana gelen değişiklikler mühim sosyal hareketlerin başlangıcı olduğu gibi, büyük çaptaki siyasî ve iktisadî faaliyetler de kültüre yeni istikametler çizer. Millî hamleler millet-kültür iş birliğinin ortak mahsulleridir. Şu hâlde, milletleri ilerletme ve geliştirme gayretlerinin millî kültürlere dayandırılması icap eder.

Dil Kültürün Temel Unsurudur

Dil, kültürün temel unsurlarından biridir. Zira dil, duygu ve düşüncenin âdeta kabıdır. Bir milletin bütün duygu ve düşünce hazinesi, dil kabına veya kalıbına dökülür ve bu dil kabı ile yerden yere, nesilden nesle aktarılır. Yazı, dilin sesini kaydeden bir vasıta olarak dilin bir parçasıdır. Fakat kültür, söz ile de bir millet arasına yayılır.

Dil kültürün temeli olduğuna göre, bir milletin dil ile ifade ettiği sözlü, yazılı her şey kültür kavramına girer. Sabahtan akşama kadar evde, sokakta, çarşıda, iş yerinde konuşan halk, farkında olmadan dil tarlasını eker, biçer. Dilin duygu ve düşünce ile dolmasının sebebi, günlük hayata çok yakın olmasıdır.

Dil deyince, konuşulan ve yazılan bütün kelime ve cümleleri anlamak lâzımdır. Halk günlük hayatında kelimeleri menşelerine göre ayırmaz. Onu ilgilendiren, kelimelerin manası, işe yaramasıdır. Bir bakkal dükkânında on dakika oturup halkı dinleyerek hangi kelimeleri kullandığını tespit edebilirsiniz.