HÜZÜN GAZELİ

Her eylül ömrümüzden akıp gitmede hüzün,

Bıraktığı hazlarla bize yetmede hüzün.

İlkbahar aylarında budansa da kökünden,

Sonbahar olur olmaz tâze bitmede hüzün.

Önce zehrini sunup eylül rengi cefayla,

Sonra panzehir üzre caka satmada hüzün.

Rûhumuzun yazıyla kışını birleştiren

Şükür köprülerine temel atmada hüzün.

Çözün idam ipini günahsız eylüllerin,

Demir kafesli canda hapis yatmada hüzün.

Yûsufları yükselen âmin kuyularında

Şehrâyin aşkımızı mes’ud etmede hüzün.

Her eylül ömrümüzden akıp gitmede hüzün,

Bıraktığı hazlarla bize yetmede hüzün.