100 PUANLIK SORU

Gizem abdest alırken kapı aralığından kızını izleyen babası içeri girdi. Babasının geldiğini fark eden küçük kız babasına gülümseyerek: - Baba, ben abdest almayı öğrendim, dedi. Babası başparmağıyla onay işareti yaptı. Bu sefer küçük kız: - Baba bak, artık aynada kendimi görebiliyorum, dedi. Babası kollarını yıkayan kızına yine başparmağıyla onay işareti yaptı ama bir şey demedi. Gizem, abdestini aldıktan sonra musluğu kapatıp babasının ellerinden tutarak: - Babacığım dilini mi yuttun yoksa? Neden konuşmuyorsun, dedi. Babası Muharrem Bey, kızının ellerini kendi elleri arasında sımsıkı tutarak şöyle dedi: - Aferin benim güzel kızıma. Büyümüş de abdest alırmış. Ama abdest kurallarından birini unuttun sanırım. Yoksa yanılıyor muyum? Küçük kız, bir elini çenesine koyup kısa bir süre düşündü. Sonra kendinden emin bir şekilde: - Yooo baba. Yıkamam gereken her yeri yıkadım. Mesh etmem gereken yerleri de unutmadım. Niyet de ettim. Suyu da israf etmedim deyince, babası: - Peki o zaman, sana 100 puan değerinde bir soru sorayım. Hazır mısın yarışmaya, diye sordu. Gizem: - Hazırım, diye bağırınca babası şöyle dedi: - Abdest alırken konuşmak doğru bir şey mi? Gizem başını arkaya doğru salladı. Sonra da: - Aslında değil biliyorum ama seni görünce bu kuralı unuttum baba, dedi. Kızının bu sözlerine gülümseyen Muharrem Bey, onu yanaklarından öptü. Göz kırparak artık unutmazsın, dedi.  Kızı da: - Babacığım unutur muyum hiç? Zaten gitti canım 100 puan, deyince babası: - Yavrucuğum Allah’ın kullarına vereceği puanlar karşılığında benden alacağın 100 puanın ne önemi var ki, dedi. Bu söz Gizem’i çok düşündürdü: - Babam haklı. Allah’tan alacağım puanlar daha önemli. Onun bize olan merhameti de ikramı da herkesinkinden kat kat fazla. Biz yeter ki onun istediği gibi bir kul olmaya çalışalım. Gizem’i birkaç kez dürten annesi, şaşkın şaşkın kendisine bakan kızına şöyle dedi: - Yavrum gene hangi hayallere daldın acaba? Abdestini aldıysan namaza durmak için kardeşinle birlikte seni bekliyoruz.